Κάθε ένα ή δύο χρόνια (ίσως και αραιότερα) βγαίνει ένα άλμπουμ που νιώθω ότι το έχω γράψει εγώ. Είναι αυτά τα άλμπουμς που λένε τα πράγματα που δεν μπορώ να πω εγώ για μένα. Τυχαίνει να το ακούσω ακριβώς τη στιγμή που πρέπει. Αυτό είναι κι ένα μέρος της μαγείας της μουσικής που με σπρώχνει να ακούω συνέχεια όλο και περισσότερα καινούρια συγκροτήματα, καλλιτέχνες, δίσκους.
Μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι και ο δίσκος των Bon Iver. Αν και το σωστότερο θα ήταν του Bon Iver, καθώς το "For Emma, Forever Ago" είναι εξολοκλήρου αποτέλεσμα τριών μηνών αποκλεισμού του Justin Vernon σε μια καλύβα στο Wisconsin, όπου δεν πήγε για να ηχογραφήσει, αλλά απλά για να ξεφύγει από τον πόνο του πρόσφατου χωρισμού του. Κατά τη διάρκεια του μοναχισμού του έπιασε την κιθάρα του και έγραψε τα τραγούδια του "For Emma, Forever Ago", χωρίς να είχε ποτέ σκοπό να τα κυκλοφορήσει, μέχρι που τον πίεσαν οι φίλοι του.
Ωραία ιστορία, η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ένα ωραιότατο ψέμμα για σκοπούς promotion. Αυτή η "μυθολογία" και η έκρηξη του κουλτουροαγαπησιάρικουalternative που αναπτύχθηκε γύρω από τον Vernon και τον εγκλεισμό του, κανονικά θα έπρεπε να με κρατήσει μακρυά κι αγαπημένο. Αυτό θα μπορούσε δηλαδή να σκεφτεί όποιος δεν άκουγε το άλμπουμ, το οποίο ξεχειλίζει από συναίσθημα και -διόλου επιτηδευμένη- μελαγχολία. Ο δίσκος είναι τόσο προσωπικός, όσο ελάχιστοι. Δεν μπορώ να το συγκεκριμενοποιήσω: είναι η μουσική (?), είναι οι στίχοι (?), είναι η φωνή (?), είναι η ατμόσφαιρα και το κλίμα που μου μεταδίδει (?), είναι μήπως όλα αυτά μαζί? Πραγματικά δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι δεν έχω σταματήσει να το ακούω, χωρίς μάλιστα να έχω βρει ως τώρα αδύναμα τραγούδια (πράγμα περίεργο).
Βάλε στη θέση της Emma(ς) όποιο όνομα θέλεις εσύ και απλά ζήστο.
Μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι και ο δίσκος των Bon Iver. Αν και το σωστότερο θα ήταν του Bon Iver, καθώς το "For Emma, Forever Ago" είναι εξολοκλήρου αποτέλεσμα τριών μηνών αποκλεισμού του Justin Vernon σε μια καλύβα στο Wisconsin, όπου δεν πήγε για να ηχογραφήσει, αλλά απλά για να ξεφύγει από τον πόνο του πρόσφατου χωρισμού του. Κατά τη διάρκεια του μοναχισμού του έπιασε την κιθάρα του και έγραψε τα τραγούδια του "For Emma, Forever Ago", χωρίς να είχε ποτέ σκοπό να τα κυκλοφορήσει, μέχρι που τον πίεσαν οι φίλοι του.
Ωραία ιστορία, η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ένα ωραιότατο ψέμμα για σκοπούς promotion. Αυτή η "μυθολογία" και η έκρηξη του κουλτουροαγαπησιάρικουalternative που αναπτύχθηκε γύρω από τον Vernon και τον εγκλεισμό του, κανονικά θα έπρεπε να με κρατήσει μακρυά κι αγαπημένο. Αυτό θα μπορούσε δηλαδή να σκεφτεί όποιος δεν άκουγε το άλμπουμ, το οποίο ξεχειλίζει από συναίσθημα και -διόλου επιτηδευμένη- μελαγχολία. Ο δίσκος είναι τόσο προσωπικός, όσο ελάχιστοι. Δεν μπορώ να το συγκεκριμενοποιήσω: είναι η μουσική (?), είναι οι στίχοι (?), είναι η φωνή (?), είναι η ατμόσφαιρα και το κλίμα που μου μεταδίδει (?), είναι μήπως όλα αυτά μαζί? Πραγματικά δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι δεν έχω σταματήσει να το ακούω, χωρίς μάλιστα να έχω βρει ως τώρα αδύναμα τραγούδια (πράγμα περίεργο).
Βάλε στη θέση της Emma(ς) όποιο όνομα θέλεις εσύ και απλά ζήστο.
The Wolves (Act I & II)
Συνοπτικά, οι δίσκοι 20-2:
2. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
3. Transit - Decent Man on Desperate Moon
4. MGMT - Oracular Spectacular
5. Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
6. Shearwater - Rook
7. Gutter Twins - Saturnalia
8. TV on the Radio - Dear Science
9. No Age - Nouns
10. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
11. Beck - Modern Guilt
12. Dead Confederate - Recking Ball
13. Mogwai - The Hawk s Howling
14. Ladytron - Velocifero
15. Matt Elliott - Howling Songs
16. Lambchop - (OH) Ohio
17. Mr. Gnome - Deliver this Creature
18. Black Mountain - In the Future
19. Brett Anderson - Wilderness
20. Dr Dog - Fate
2. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
3. Transit - Decent Man on Desperate Moon
4. MGMT - Oracular Spectacular
5. Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
6. Shearwater - Rook
7. Gutter Twins - Saturnalia
8. TV on the Radio - Dear Science
9. No Age - Nouns
10. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
11. Beck - Modern Guilt
12. Dead Confederate - Recking Ball
13. Mogwai - The Hawk s Howling
14. Ladytron - Velocifero
15. Matt Elliott - Howling Songs
16. Lambchop - (OH) Ohio
17. Mr. Gnome - Deliver this Creature
18. Black Mountain - In the Future
19. Brett Anderson - Wilderness
20. Dr Dog - Fate
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου