Το βιβλίο ήταν γραμμένο στην αρχαία γλώσσα και τη δυσκόλευε πολύ να το κατανοήσει. Κάθε γραμμή απαιτούσε και επίσκεψη στη βιβλιοθήκη. Μετά από μήνες μελέτης, άρχισε να καταλαβαίνει ότι το βιβλίο ήταν κάτι σαν εγχειρίδιο για πολεμιστές της εποχής. Μια σειρά από ατελείωτους κανόνες, ο Κώδικας των Νίντζα. Η Χάτσικο θα χρειαζόταν χρόνια για να αποκρυπτογραφήσει ό,τι περιλάμβανε, αλλά έδειξε από την αρχή ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα μέρη που αναφέρονταν στο γιόγκεν, στις χημικές τεχνικές που ακολουθούσαν οι Νίντζα ώστε να κατασκευάζουν δηλητήρια, φίλτρα αλήθειας, ακόμα και βόμβες καπνού. Η Χάτσικο απέκτησε εμμονή με αυτές τις τεχνικές και προσπάθησε αμέτρητες φορές να πειραματιστεί μαζί τους. Ανεπιτυχώς βέβαια τις περισσότερες φορές, καθώς πάνω από τα μισά υλικά δεν μπορούσε να τα κατανοήσει ή να τα βρει, οπότε πειραματιζόταν με νέα. Μια φορά, είχε δοκιμάσει να φτιάξει ένα ήπιο δηλητήριο που -σύμφωνα με τις οδηγίες τουλάχιστον- προκαλούσε έντονη φαγούρα σ' αυτόν που το έπινε μαζί με το τσάι του. Βέβαια οι οδηγίες δεν έλεγαν ακριβώς ποιο είδος περίγιας έπρεπε να χρησιμοποιηθεί, οπότε η Χάτσικο επέλεξε το κοινό σίσο. Το δοκίμασε στον εαυτό της και αφού πέρασαν αρκετές ώρες, δεν είδε κανένα αποτέλεσμα και υπέθεσε ότι απλά δεν είχε πετύχει. Την επόμενη μέρα, όταν η κα. Ατσούκο παρέδιδε το τελευταίο κεφάλαιο στη Χημεία, η Χάτσικο άρχισε να γελάει χωρίς λόγο. Δεν μπορούσε να σταματήσει ούτε όταν η κα. Ατσούκο την πήγε στην διευθύντρια, ούτε όταν από την απελπισία τους τρεις μέρες μετά κάλεσαν έναν γιατρό να την εξετάσει και τρεις ιερείς να την εξορκίσουν. Πέρασαν δυο βδομάδες έτσι. Η Χάτσικο ξεκαρδιζόταν στα γέλια ακόμα και όταν αποκαμωμένη την έπαιρνε ο ύπνος. Τα υπόλοιπα κορίτσια στο ορφανοτροφείο την μίσησαν γιατί δυο βδομάδες καμιά τους δεν έκλεισε μάτι. Η Χάτσικο ποτέ δε μοιράστηκε το μυστικό της, απλά αποφάσισε ότι η Χημεία και η Βιολογία της άρεσαν πολύ και αποφάσισε να τα σπουδάσει. Ήταν τόσο καλή μάλιστα, που κατάφερε να πάρει το δίπλωμά της με αριστείες δυο χρόνια νωρίτερα από την κανονική διάρκεια σπουδών. Το βιβλίο το είχε πάντα μαζί της και όλο και ξέκλεβε χρόνο να το μελετά στη βιβλιοθήκη. Είχε φτάσει σε ένα σημείο που τη δυσκόλευε πολύ για καιρό και δεν κατανοούσε τα υλικά που χρειαζόταν. Ζήτησε τη βοήθεια ενός γνωστού της διδάκτορα πάνω στην αρχαία γλώσσα ο οποίος την καθοδήγησε στην μετάφραση. Το μυστικό ήταν ότι έπρεπε να διαβάσει τη συγκεκριμένη φράση διαγώνια και όχι κάθετα. Άρχισε να βάζει τα σύμβολα στη σειρά, μόνο για να αρχίσει να τα κοιτάει στην αρχή ερωτηματικά και στη συνέχεια με έκπληξη και τρόμο όταν συνειδητοποίησε την φράση που είχε σχηματιστεί. Η φράση έλεγε: "ΧΑΤΣΙΚΟ, ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΣΟΥ?"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου