Το μονοπάτι ήταν στενό, σχεδόν κρυμμένο ανάμεσα στους σφένδαμους. Θα γινόταν εύκολος στόχος για όποιον αγροίκο κρυβόταν ανάμεσα στις καμέλιες. Δεν είχε άλλη επιλογή όμως αν ήθελε να αποφύγει τον κεντρικό δρόμο που θα ήταν σίγουρα πλημμυρισμένος από κυνηγούς επικηρυγμένων. Μέσα σε λίγες μόνο ημέρες αφότου επικηρύχθηκε επίσημα με αυτοκρατοτική σφραγίδα, κάθε άξεστος κακοποιός, πληρωμένος δολοφόνος και φιλόδοξος εκμαυλιστής από καθε γωνιά της επαρχίας του Ίγκα, είχε ξεκινήσει για να βρει τον Νακίτο τον Νίντζα. Ζητείται νεκρός ή περισσότερο νεκρός έλεγε η αγγελία. Για εγκλήματα κατά του Νόμου και του Αυτοκράτορα. Ο 97ος τον είχε προλάβει. Είχε φτάσει πρώτος στον Τακαχάσι, έσφαξε την οικογένειά του και έκαψε όλες τις στολές του. Εξαφάνισε κάθε ίχνος που θα μπορούσε να οδηγήσει πίσω σ' αυτόν. Άφησε μόνο ένα γράμμα. Ο γραφικός χαρακτήρας του Τακαχάσι ήταν μοναδικός, κανείς σε όλο τον κόσμο δε θα μπορούσε να τον αντιγράψει. Το γράμμα έλεγε πως ο Νακίτο ο Νίντζα θα είναι υπεύθυνος για τον θάνατό του αν αυτός συνέβαινε σύντομα. Προφανώς ο 97ος τον ανάγκασε να το γράψει απειλώντας την οικογένειά του. Ένιωθε τον 97ο να διαβάζει το μυαλό του. Νακίτο ο Νίντζα: από κυνηγός, κυνηγημένος. Μύρισε τα άνθη, παραμέρισε τις καμέλιες και μπήκε στο μονοπάτι. Ο Πύργος δεν ήταν μακρυά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου