Το γράμμα τον έπιασε απροετοίμαστο, κάτι σπάνιο για τον Νακίτο τον Νίντζα. Το χαρτί ήταν πολύ κοφτερό και του έκοψε το δάχτυλο. Μετά διάβασε το γράμμα. Μια λέξη μόνο. Ένα όνομα. Και μια τελεία. Φλυαρίες! μούγγρισε, και το έδωσε πίσω στον ταχυδρόμο που ήταν ακόμα κρεμασμένος ανάποδα από το κλαδί. Σκοπός δεν υπήρχε, αλλά σκοπός βρέθηκε. Γιατί ένας Νίντζα χωρίς σκοπό, είναι σαν γράμμα χωρίς παραλήπτη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου