Κρόταλα κροταλίζουν, χορδές τεντώνουν, ανάσες κόβονται. Και η μουσική ξεκινάει όπως μια μάχη.
Γροθιές σφίγγουν, δόντια τρίζουν, μάτια δακρύζουν. Και τα μωρά ξέρουν να προετοιμάζονται για μάχη.
Κεφάλια πονάνε, χέρια ματώνουν, πόδια κουράζονται. Και η εργασία είναι μάχη.
Σώματα σαπίζουν, μαλλιά πέφτουν, κοιλιές μεγαλώνουν. Ο χρόνος δεν γνωρίζει μάχη. Περίεργο πράγμα ο χρόνος. Δεν τον γνώρισε ποτέ ο Νακίτο ο Νίντζα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου