Το παλάτι του Νακατόμι το έχτιζαν 360 χρόνια τώρα. Ακόμα κι όταν πέθανε ο άρχοντας Νακατόμι, οι οικογένειες των χτιστών συνέχισαν να χτίζουν. Στη λάσπη είχαν γεννηθεί και στη λάσπη είχαν πεθάνει αμέτρητες γενιές χτιστών. Αυτό είχαν μάθει από τους πατεράδες τους να κάνουν, αυτό έκαναν και οι νέοι. Ένας οδοιπόρος που θα τύχει να περνά από εκεί, θα δει τους γέροντες που κάθονται καρτερικά έξω από τα τείχη να τρέχουν προς το μέρος του και, κραδαίνοντας απειλητικά τις μαγκούρες τους, να μαλώνουν για το ποιος θα προλάβει πρώτος να διηγηθεί την κατάρα του παλατιού που δεν τελείωνε ποτέ. Η ιστορία μιλάει για έναν Νίντζα, τον Νακίτο τον Νίντζα, και για την ημέρα που ο Σογκούν τον διέταξε να δολοφονήσει την κόρη του άρχοντα Νακατόμι ως αντίποινο που πήγε με τη λάθος πλευρά στη μάχη του Κοτζίμα. Όμως ο Νακίτο ο Νίντζα δεν γνώριζε ότι ο στόχος του ήταν ένα παιδί. Το γράμμα με την διαταγή δεν είχε λεπτομέρειες. Ο στόχος του ήταν ένα όνομα. Και μια τελεία. Όταν το ανακάλυψε, ο Νακίτο ο Νίντζα αποφάσισε να σκοτώσει την τελεία. Το κορίτσι το έλεγαν Κτίσιμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου