Ο Νακίτο ο Νίντζα κοντοστάθηκε μπροστά από το μονοπάτι που οδηγούσε στο Σαγκάνο. Τον ανησυχούσε το γεγονός ότι έπρεπε να διασχίσει το απαγορευμένο δάσος με τις καλαμιές, όμως δεν είχε άλλη επιλογή αν ήθελε να προλάβει. Ήταν ακόμα έφηβος την τελευταία φορά που είχε βρεθεί εδώ. Αυτός και ο Χαγιάτε είχαν μόλις εκδιωχθεί από τον Ναό επειδή ατίμασαν τον Δάσκαλο. Ο Χαγιάτε τον είχε κερδίσει στο τουρνουά Μάχτζονγκ, όταν όλοι γνώριζαν ότι έπρεπε να αφήνεις πάντα τον Δάσκαλο να σε κερδίζει. Όμως ο Χαγιάτε δεν ήξερε να χάνει. Ο Νακίτο ο Νίντζα πήρε το μέρος του και αφού τους φιλοδώρησε με 26 βουρδουλιές στους ώμους τους (όσες και οι συνεχόμενες νίκες του στο τουρνουά), ο Δάσκαλος τους έδιωξε και τους δύο. Με πληγωμένους ώμους και εγωισμούς και φουσκωμένοι από υπερηφάνια και βραστά σέσκουλα, αποφάσισαν να γίνουν οι πρώτοι που θα έμπαιναν στο Σαγκάνο μετά τον Νίντζα χωρίς Χέρια. Θα κατάφερναν να κλέψουν τους απαγορευμένους καρπούς και έτσι θα ανάγκαζαν τον Δάσκαλο να τους δεχτεί πίσω με τιμές.
Ο μύθος λέει πως ο Νίντζα χωρίς Χέρια -που μέχρι εκείνη την στιγμή τον έλεγαν ακόμα Μονόχειρα Νίντζα- είχε χάσει το τελευταίο χέρι που του είχε απομείνει επειδή καυχιόταν ότι μπήκε στο απαγορευμένο δάσος. Όμως το πρώτο του χέρι ο Μονόχειρας Νίντζα -που μέχρι εκείνη την στιγμή τον έλεγαν Χατσιμούρα- το είχε χάσει επειδή όντως τόλμησε να μπει στο Σαγκάνο. Εξαιτίας της κατάφορης αδικίας, του εξευτελισμού και της κρίσης ταυτότητας, αποφάσισε να εγκατασταθεί μόνιμα στο απαγορευμένο δάσος και να ορκιστεί μόνιμος προστάτης του. Κανείς δεν τον ξαναείδε από τότε, κανείς δεν ήξερε αν ζούσε ακόμα, αλλά κανείς δεν τολμούσε να μπει στο δάσος για να μάθει.
Ο Νακίτο ο Νίντζα και ο Χαγιάτε κοιτάχτηκαν στα μάτια με σοβαρό ύφος, μετά έσκασαν στα γέλια και ξεκίνησαν να τρέχουν προς το δάσος. Μπροστά ο Νακίτο ο Νίντζα, ακολουθούσε ο Χαγιάτε. Το αίμα τους έβραζε, η παντελής έλλειψη κινδύνου τους έσπρωχνε, ο φόβος δεν τους είχε εκπαιδεύσει ακόμα. Ξάφνου, ο Νακίτο ο Νίντζα νιώθει το αριστερό του πόδι να μην ακολουθεί το δεξί. Πέφτει κάτω. Ο Χαγιάτε ήταν άσος στο μαστίγιο, τον είχε πετύχει με την πρώτη. Πριν προλάβει να συνειδητοποιήσει τι έχει γίνει, βλέπει τον Χαγιάτε από πάνω του να τον ρίχνει λιπόθυμο με την γροθιά στρουθοκάμηλου. Θα έμενε για πολλές ώρες λιπόθυμος. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που είδε τον Χαγιάτε.
Μόνος του αυτή τη φορά, ο Νακίτο ο Νίντζα σκούπισε το δάκρυ και ξεκίνησε για το δάσος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου