Τα κόκκινα μάτια έρχονται! Τα κόκκινα μάτια έρχονται! Ο πανικός ξεχύθηκε σαν κουτσομπολιό στο χωριό. Κόρες διεσταλμένες, τρεμοπαίζουν από τρόμο. Κόρες ανύπαντρες καταριούνται που είπαν όχι στον μπουνταλά Ναχαμούρι και θα πάνε άκλαφτες. Μωρά κλαίνε, οι μάνες στέρεψαν πια. Σκυλιά αλυχτάνε, γάτες καθαρίζουν ατάραχες το τρίχωμά τους όπως πάντα. Γέροι δακρύζουν για τα νιάτα που δεν έχουν, νέοι δακρύζουν που δε θα φτάσουν να γίνουν γέροι, μεσήλικες κλαίνε για τις επιλογές στη ζωή τους που τους οδήγησαν εκεί. Άρχοντες αλαφιασμένοι γραπώνουν όσα χωράει η ποδιά τους και καβαλάνε τα μουλάρια. Αλλά δεν προλαβαίνουν να φύγουν. Οι πόρτες κλείνουν. Ο αέρας ζέχνει από το αναπόφευκτο και την απελπισία. Και ξαφνικά ησυχία. Οι φρουροί συγκεντρώνουν το βλέμμα τους έξω από τα τείχη, προσπαθούν να τον εντοπίσουν. Ένας Νίντζα που σέβεται τον εαυτό του όμως δεν εμφανίζεται ποτέ εκεί που τον περιμένουν. Με αργό αλλά αποφασιστικό βήμα αποκαλύπτεται στην κεντρική πλατεία. Η φωνή του Νακίτο του Νίντζα αντηχεί στις πλάτες τους σαν κεραυνός που σκάει πάνω σε μια γερασμένη ιτιά. "Χαγιάτεεε! Βγες να αντιμετωπίσεις το πεπρωμένο σου!¨. "Χαγιάτεεεεεεεεε!!".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου