Μέχρι το τέλος. Φόβος μέχρι το τέλος. Τίποτα δε μαθαίνεται χωρίς φόβο, ακόμα κι όταν αυτό είναι πως να μαθαίνεις να μη φοβάσαι τίποτα. Ο Νακίτο ο Νίντζα νιώθει τον φόβο στους ρόζους των χεριών του όταν πιάνει το σπαθί. Νιώθει τον φόβο σε κάθε σφυγμό μέσα από τις ουλές του σώματός του καθώς σηκώνεται. Νιώθει τον φόβο στα μάτια αυτού που βρίσκεται απέναντί του. Νιώθει τον φόβο στο τρέμουλο των χειλιών. Τον τρέφει, τον συντηρεί, τον ενθαρρύνει. Τον καλεί! Είναι το μόνο που δεν τον απογοήτευσε ποτέ. Είναι ο μόνος φίλος του. Μέχρι το τέλος.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου