Το σκυλί του παιδιού ήταν ενοχλητικό. Ώρες τώρα τον ακολουθεί. Το παιδί φυσικά δεν έχει αντιληφθεί την παρουσία του. Αυτό έλειπε, ο Νακίτο ο Νίντζα έχει την εξυπνάδα της κόκκινης αλεπούς. Από το κλαδί του δέντρου Σούτζι όπου ήταν ανεβασμένος πέταξε το τελευταίο φρυγανόψωμο με ακρίβεια κοκκινολαίμη. Το σκυλί το μύρισε, κοίταξε τον Νακίτο τον Νίντζα και το αγνόησε. Αυτό θα με έβγαζε 4 μέρες ανέντιμο πλάσμα! Με όραση πετρίτη και ακοή κουκουβάγιας σαρώνει το δάσος. Το παιδί ακόμα ψάψνει για το σκυλί. Δεν τον έχει καταλάβει ακόμα. Το σκυλί αλιχτάει. Κουνάει την ουρά του χαρούμενα. Με την ευλιγισία γερανού που πιάνει σολωμούς στον αέρα όταν αυτοί πηδάνε πάνω το νερό από απελπισία, βρίσκεται στο έδαφος. Βγάζει το σπαθί από τη θήκη. Το σκυλί χοροπηδάει μπροστά του. Νομίζει ότι θα το πετάξει για να μπορέσει να το φέρει πίσω. Δεν έφταιξες, αλλά πρέπει να πεθάνεις. Με τιμή! Συγκεντρώνοντας όλη την δύναμη του λύκου στην γροθιά του σφίγγει τη λαβή. Οι ακτίνες του ήλιου αστράφτουν στην κοφτερή λεπίδα. Το σκυλί γυρνάει ανάσκελα και καλεί τον Νακίτο τον Νίντζα να το χαιδέψει. Γύρνα στο αφεντικό σου άτιμο θηρίο! Εκείνη τη στιγμή το παιδί σφυρίζει. Το σκυλί τρέχει αμέσως δίπλα του. Ο Νακίτο ο Νίντζα δεν έχει καταφέρει ακόμα να κατακτήσει την αφοσίωση του σκύλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου