Κάθε Νο.20 σε όλες τις χρονιές μου στη blogovision, κάθε άλμπουμ που ανοίγει το χορό της 20άδας, είναι σ'αυτήν τη θέση για κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Κάποιες φορές -όπως πέρσι οι Ceremony- μπαίνουν για να δείξουν την "γραμμή" της χρονιάς. Τις περισσότερες φορές όμως σ'αυτή τη θέση βάζω ένα άλμπουμ το οποίο θέλω να δείξω ότι είτε με απογοήτευσε ενώ το περίμενα εναγωνίως, είτε απλά είναι στην 20ή θέση γιατί δεν άξιζε να πάει ψηλότερα.
Οι Arcade Fire σίγουρα είναι μια μπάντα που σφράγισε με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο τα 00's. Και αυτό φαίνεται και μέσα από την muz!cOnπορεία τους. Είμαι από τους λίγους που λάτρεψαν τα 2 πρώτα τους και σχεδόν αντιπάθησαν τα 2 τελευταία τους άλμπουμ. Το Funeral πήρε την πρώτη θέση στα άλμπουμς της 10ετίας και το Neon Bible την πρώτη θέση στη blogovision του 2007. Την ίδια στιγμή που το βαρετότατο Suburbs πήρε την 20ή θέση το 2010, ενώ φέτος είναι η σειρά του Reflektor να στρογγυλοκαθίσει στα ίδια. Ο λόγος? ο ίδιος ουσιαστικά. Οι προσδοκίες μου για τους AF ήταν πολύ ψηλές, γι'αυτό και η πτώση από κει ήταν τόσο μεγάλη, θορυβώδης και ... βαρετή.
Βέβαια, σε σχέση με το Suburbs, το Reflektor είναι πολύ λιγότερο κακό. Έχει μάλιστα και μερικές πολύ καλές στιγμές, αν καταφέρεις και ξεπεράσεις το πρώτο μισό του άλμπουμ (βλ. it's never over). Ακούστηκαν μερικές φορές, δε φτάνουν όμως για να σώσουν την παρτίδα. Αν κάποιος βέβαια μου έσβηνε από την μνήμη μου τα Funeral και Neon Bible, ίσως να ψήφιζα το Reflektor δικαιωματικά στην 20ή θέση και όχι για να πω πως (μάλλον) αποφάσισα να σταματήσω να ασχολούμαι πλέον με τους Καναδούς που κάποτε τους νόμιζα (ήλπιζα?) για το big thing της γενιάς μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου