Πάει, τέλειωσε κι αυτό. Ακόμα μία blogovision (3η ή 4η) έλαβε τέλος. Αναμένουμε τα αποτελέσματα από τον
Gone4sure και τον
Homo Ludens κάποια στιγμή σήμερα. Αν και είναι η πρώτη φορά που δεν αγωνιώ καθόλου για την τελική λίστα. Από τα νούμερο 1 που είδα στις λίστες, ζήτημα ήταν να ήξερα τα μισά από τα ονόματα. Ευκαιρία θα μου πεις γιατρέ μου για να μάθω περισσότερα πράγματα. Ίσως. Από την άλλη βέβαια, είμαι πολύ περίεργος να δω αν μετά από κάποια χρόνια (αν όχι του χρόνου κιόλας) αυτοί που ψήφισαν αυτά τα άλμπουμς ως Νο.1 θα τα θυμούνται ακόμα.
Τέρμα οι κακίες μου. Για να είμαι ειλικρινής, αν δεν υπήρχε η μπλογκοβίζιον ακόμα τον Jarvis Cοcker και την αφεντομουτσούνα του θα έβλεπες στο μπλογκ να σου θυμίζει -οποία ειρωνία!- "do you remember the first time?" που έγραψες στο μπλογκ? Μετά από μερικούς μήνες πλήρους απραγίας από τα μπλογκοκοινά, ο kostasK επέστρεψε. Και να σκεφτείς γιατρέ μου ότι δεν το έκανα επίτηδες. Μια η δουλειά, μια το μεταπτυχιακό (τρομάρα μου), μια η κωλοκατάσταση στον Ηρακλή, μια η παντελής έλλειψη πάθους για τη ζωή, συνέβαλλαν σε αυτό το χρονικό διάστημα για το οποίο θα μείνει γνωστό στην παγκόσμια ιστορία ως "οι μαύροι μήνες της απουσίας του kostaK".
Στο ενδιάμεσο είχαμε πολλές μουσικές εξελίξεις, πολλά συναυλιακά νέα, αντίστοιχα συναυλιακά ταξίδια εις το εξωτερικόν και όπως θα διαπιστώσατε πολλά νέα άλμπουμς. Μέσα στα νέα αυτά, είχαμε και την -όπως θέλω εγώ τουλάχιστον να πιστεύω- προσωρινή διακοπή της λειτουργίας του postradio. Ελπίζω από τη νέα χρονιά αυτό να αλλάξει (ακούς Ίνδικτε?).
Πολλά νέα άλμπουμς είπα ε? πάρα πολλά για την ακρίβεια. Φέτος παρατηρήθηκε μια υπερπαραγωγή μουσικών άλμπουμς τουλάχιστον όσον αφορά το φάσμα μουσικής που ασχολείται τούτο το μπλογκ. Όμως, σε σύγκριση πάντα με άλλες χρονιές που είχαμε μικρότερη παραγωγή, φέτος είχαμε πολλά μεν, αλλά ελάχιστες "δισκάρες". Να το πω με λόγια μπλογκόσφαιρας: είχα άπειρα άλμπουμς να επιλέξω για την 20άδα, αλλά δυσκολεύτηκα πολύ να βρω ποια είναι άξια 10άδας. Στροφή στην ποσότητα αντί της ποιότητας δηλαδής. Επίσης, σχεδόν όλα τα βαριά χαρτιά της μουσικής βιομηχανίας (βλ. Radiohead, Coldplay, Red Hot Chili Peppers κ.α.) κυκλοφόρησαν φέτος μετριότητες στην καλύτερη. Εν γένει, τα γνωστά ονόματα που φέτος θα έβγαζαν τουλάχιστον το 2ο άλμπουμ τους δεν τα πήγαν και πολύ καλά. Απεναντίας, είχαμε φοβερά ντεμπούτα από νέες μπάντες κι αυτό είναι το πιο ελπιδοφόρο. Έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε πως θα εξελιχθούν βέβαια, αλλά έχουμε πολύ υλικό φέτος για τους συγκρίνουμε σε 2-3 χρόνια. Αν εξαιρέσω την PJ Harvey, όλη η υπόλοιπη πεντάδα μου αποτελείται από μπάντες που άκουσα φέτος για πρώτη φορά (οκ, ντεμπούτο με την στενή έννοια του όρου μόνο οι wu lyf έβγαλαν, αλλά και πάλι).
Βέβαια, η λίστα που έκανα δημιουργήθηκε το πολύ μέσα σε 10'. Δεν είχα χρόνο για περισσότερο ψάξιμο στα κιτάπια μου. Έτσι, κατάφερα να βάλω μέσα πράγματα που κανονικά δε θα έβαζα (βλ. Kasabian) και να ξεχάσω σημαντικούς δίσκους που άκουσα μέσα στη χρονιά (Gang of Four, Other Lives). Επίσης, για λόγους πολύ περίεργους αποφάσισα να αφήσω στην απ'έξω καλά άλμπουμ (Fleet Foxes, Cat's Eyes, My morning Jacket). Μέσα από την μπλογκόσφαιρα τώρα, αυτό που πρωτοσυγκράτησα και μου διέφυγε τελείως μέσα στη χρονιά ήταν το άλμπουμ των Veronica Falls (θα ήταν σιγουράκι αν το είχα ακούσει νωρίς). Τέλος, ο περιορισμένος χρόνος μου με απέτρεψε από το να ακούσω έγκαιρα και να ψηφίσω το 29ο άλμπουμ των The Fall, γεγονός που ο Ίνδικτος θα μου το χτυπάει για χρόνια.
Πάντως ότι ταξίδι κάνει ο kostasK στο εξωτερικό για συναυλία φαίνεται ότι φέρνει γούρι στους Έλληνες διοργανωτές. Πήγα Βερολίνο για Interpol? το επόμενο καλοκαίρι ήταν στην Αθήνα. Πήγα πριν 2 βδομάδες Βερολίνο (πάλι) για Peppers? Να 'σου η ανακοίνωση στην Αθήνα με που γύρισα. Είναι αστείο όμως: σχεδόν όσο μου κοστίζει το συναυλιακό ταξίδι στην Αθήνα μου κοστίζει και το συναυλιακό ταξίδι στο Βερολίνο. Anywayz, το συμπέρασμα είναι ότι αν θέλετε διακαώς να δείτε μια μπάντα που δεν έρχεται έως τώρα στα μέρη μας, δεν έχετε παρά να με στείλετε εμένα να τους δω στο Βερολίνο πρώτα. Τα ξενοδοχεία όπου μένω δέχονται και πιστωτικές κάρτες...
Αυτά τα ολίγα. 'Εγραψα αρκετά, γιατί δεν ξέρω πότε θα ξαναγράψω. Θα προσπαθήσω όμως. Κι αυτό είναι πραγματική απειλή. Και του χρόνου.
Πάει, τέλειωσε κι αυτό. Ακόμα μία blogovision (3η ή 4η) έλαβε τέλος. Αναμένουμε τα αποτελέσματα από τον Gone4sure και τον Homo Ludens κάποια στιγμή σήμερα. Αν και είναι η πρώτη φορά που δεν αγωνιώ καθόλου για την τελική λίστα. Από τα νούμερο 1 που είδα στις λίστες, ζήτημα ήταν να ήξερα τα μισά από τα ονόματα. Ευκαιρία θα μου πεις γιατρέ μου για να μάθω περισσότερα πράγματα. Ίσως. Από την άλλη βέβαια, είμαι πολύ περίεργος να δω αν μετά από κάποια χρόνια (αν όχι του χρόνου κιόλας) αυτοί που ψήφισαν αυτά τα άλμπουμς ως Νο.1 θα τα θυμούνται ακόμα.
Τέρμα οι κακίες μου. Για να είμαι ειλικρινής, αν δεν υπήρχε η μπλογκοβίζιον ακόμα τον Jarvis Cοcker και την αφεντομουτσούνα του θα έβλεπες στο μπλογκ να σου θυμίζει -οποία ειρωνία!- "do you remember the first time?" που έγραψες στο μπλογκ? Μετά από μερικούς μήνες πλήρους απραγίας από τα μπλογκοκοινά, ο kostasK επέστρεψε. Και να σκεφτείς γιατρέ μου ότι δεν το έκανα επίτηδες. Μια η δουλειά, μια το μεταπτυχιακό (τρομάρα μου), μια η κωλοκατάσταση στον Ηρακλή, μια η παντελής έλλειψη πάθους για τη ζωή, συνέβαλλαν σε αυτό το χρονικό διάστημα για το οποίο θα μείνει γνωστό στην παγκόσμια ιστορία ως "οι μαύροι μήνες της απουσίας του kostaK".
Στο ενδιάμεσο είχαμε πολλές μουσικές εξελίξεις, πολλά συναυλιακά νέα, αντίστοιχα συναυλιακά ταξίδια εις το εξωτερικόν και όπως θα διαπιστώσατε πολλά νέα άλμπουμς. Μέσα στα νέα αυτά, είχαμε και την -όπως θέλω εγώ τουλάχιστον να πιστεύω- προσωρινή διακοπή της λειτουργίας του postradio. Ελπίζω από τη νέα χρονιά αυτό να αλλάξει (ακούς Ίνδικτε?).
Πολλά νέα άλμπουμς είπα ε? πάρα πολλά για την ακρίβεια. Φέτος παρατηρήθηκε μια υπερπαραγωγή μουσικών άλμπουμς τουλάχιστον όσον αφορά το φάσμα μουσικής που ασχολείται τούτο το μπλογκ. Όμως, σε σύγκριση πάντα με άλλες χρονιές που είχαμε μικρότερη παραγωγή, φέτος είχαμε πολλά μεν, αλλά ελάχιστες "δισκάρες". Να το πω με λόγια μπλογκόσφαιρας: είχα άπειρα άλμπουμς να επιλέξω για την 20άδα, αλλά δυσκολεύτηκα πολύ να βρω ποια είναι άξια 10άδας. Στροφή στην ποσότητα αντί της ποιότητας δηλαδής. Επίσης, σχεδόν όλα τα βαριά χαρτιά της μουσικής βιομηχανίας (βλ. Radiohead, Coldplay, Red Hot Chili Peppers κ.α.) κυκλοφόρησαν φέτος μετριότητες στην καλύτερη. Εν γένει, τα γνωστά ονόματα που φέτος θα έβγαζαν τουλάχιστον το 2ο άλμπουμ τους δεν τα πήγαν και πολύ καλά. Απεναντίας, είχαμε φοβερά ντεμπούτα από νέες μπάντες κι αυτό είναι το πιο ελπιδοφόρο. Έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε πως θα εξελιχθούν βέβαια, αλλά έχουμε πολύ υλικό φέτος για τους συγκρίνουμε σε 2-3 χρόνια. Αν εξαιρέσω την PJ Harvey, όλη η υπόλοιπη πεντάδα μου αποτελείται από μπάντες που άκουσα φέτος για πρώτη φορά (οκ, ντεμπούτο με την στενή έννοια του όρου μόνο οι wu lyf έβγαλαν, αλλά και πάλι).
Βέβαια, η λίστα που έκανα δημιουργήθηκε το πολύ μέσα σε 10'. Δεν είχα χρόνο για περισσότερο ψάξιμο στα κιτάπια μου. Έτσι, κατάφερα να βάλω μέσα πράγματα που κανονικά δε θα έβαζα (βλ. Kasabian) και να ξεχάσω σημαντικούς δίσκους που άκουσα μέσα στη χρονιά (Gang of Four, Other Lives). Επίσης, για λόγους πολύ περίεργους αποφάσισα να αφήσω στην απ'έξω καλά άλμπουμ (Fleet Foxes, Cat's Eyes, My morning Jacket). Μέσα από την μπλογκόσφαιρα τώρα, αυτό που πρωτοσυγκράτησα και μου διέφυγε τελείως μέσα στη χρονιά ήταν το άλμπουμ των Veronica Falls (θα ήταν σιγουράκι αν το είχα ακούσει νωρίς). Τέλος, ο περιορισμένος χρόνος μου με απέτρεψε από το να ακούσω έγκαιρα και να ψηφίσω το 29ο άλμπουμ των The Fall, γεγονός που ο Ίνδικτος θα μου το χτυπάει για χρόνια.
Πάντως ότι ταξίδι κάνει ο kostasK στο εξωτερικό για συναυλία φαίνεται ότι φέρνει γούρι στους Έλληνες διοργανωτές. Πήγα Βερολίνο για Interpol? το επόμενο καλοκαίρι ήταν στην Αθήνα. Πήγα πριν 2 βδομάδες Βερολίνο (πάλι) για Peppers? Να 'σου η ανακοίνωση στην Αθήνα με που γύρισα. Είναι αστείο όμως: σχεδόν όσο μου κοστίζει το συναυλιακό ταξίδι στην Αθήνα μου κοστίζει και το συναυλιακό ταξίδι στο Βερολίνο. Anywayz, το συμπέρασμα είναι ότι αν θέλετε διακαώς να δείτε μια μπάντα που δεν έρχεται έως τώρα στα μέρη μας, δεν έχετε παρά να με στείλετε εμένα να τους δω στο Βερολίνο πρώτα. Τα ξενοδοχεία όπου μένω δέχονται και πιστωτικές κάρτες...
Αυτά τα ολίγα. 'Εγραψα αρκετά, γιατί δεν ξέρω πότε θα ξαναγράψω. Θα προσπαθήσω όμως. Κι αυτό είναι πραγματική απειλή. Και του χρόνου.
5 σχόλια:
Όσον αφορά τα live που λες, για εμάς από Κοζάνη, μας βγαίνει πιο φθηνά το εξωτερικό από την Αθήνα. Για να μην πω για τις γειτονικές βαλκανικές χώρες...
Την καλησπέρα μου, kostas!
Πραγματικά Ζήση, αλλά δεν είναι απίστευτο ρε συ? δεν μπορώ να βρω λογική εξήγηση σ'αυτό το πράγμα. Για τους βορειοελλαδίτες το sonisphere γίνεται στη Σόφια και το δικό μας "rockwave" είναι το exit festival στο Novisad!
Σου εύχομαι του χρόνου να παρακολουθήσεις όλες τις μέρες του φεστιβάλ του Βελγίου.
Σε θενκ γιου mercury. Η καλύτερη ευχή των γιορτών! Και μάλλον θα πραγματοποιηθεί (αν δεν έχουμε δλδ τίποτα γεννητούρια αυτή τη φορά :) ...)
Δημοσίευση σχολίου