Περίμενα ότι θα ήμουν ο μόνος που θα έβαζε τους φετινούς Interpol στη λίστα του, αλλά είδα ότι ήδη το έκαναν καναδυό ακόμη. Αυτό σημαίνει ότι τελικά δεν είμαι και τοοόοσο γκρουπι από μόνος μου, αλλά υπάρχουν κι άλλοι τέτοιοι σαν εμένα και κυκλοφορούμε ανάμεσά σας! Γιατί πραγματικά το τέταρτο και ομώνυμο άλμπουμ των Interpol δύσκολα αγγίζει κάποιον που δεν είναι μυημένος στον μοναδικό αυτόν ήχο που έχουμε λατρέψει οι υπόλοιποι. Σίγουρα το επίπεδο του άλμπουμ ουδεμία σχέση έχει με τα δύο πρώτα, αλλά νομίζω πως το άκουσα ήδη περισσότερο από το "Our Love to Admire". Στερητικό σύνδρομο? ίσως. Μπορεί του χρόνου να μη θυμάμαι καν την ύπαρξή του, όμως δεν ανήκω σε αυτούς που σήμερα το θάβουν. Οι Interpol αυτό ξέρουν να βγάζουν και αυτό βγάζουν και φέτος το έκαναν με τον πιο σκοτεινό τρόπο μέχρι στιγμής. Για κάποιες περιπτώσεις όπως αυτή δε ζητάω -και μάλλον δε θέλω να ζητήσω- κάτι παραπάνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου