Μαλακία ε? σας προιδέασα με το φανταστικότερο λογοπαίγνιο όλων των εποχών (ναι βρε, στο γκριView αναφέρομαι) και τώρα νομίζετε ότι θα κάνω την φανταστικότερη ανατροπή (που έκανε ο Nolan στα "memento" και "prestige", αλλά που δεν έκανε στο φανταστικότερο "inception") και θα σας πω πως δεν το εννοώ, ότι απλά μου ήρθε αυτή η φανταστικότερη ιδέα και ήθελα κατεπειγόντως να την γράψω. Ώστε μετά να αφήσω να ξεχυθεί ο φανταστικότερος χείμαρρος μιας ενθουσιώδους κριτικής του φανταστικότερου άλμπουμ όλων των εποχών.
Αμ δε! Σας το λέω εξαρχής ότι το review θα είναι γκρι.
Ο kostasK, εκτός από το γεγονός ότι περιστασιακά του αρέσει να μιλάει για τον εαυτό του στον τρίτο ενικό, ήταν από εκείνους τους γραφικούς τύπους που το 2007 είχε λατρέψει το Neon Bible σχεδόν εξίσου με το Funeral. Είχε βαρεθεί να διαβάζει τότε κριτικές του στυλ "πάει χάλασε και το καλύτερο indie μυστικό της μουσικής", ή "πουλήθηκαν κι αυτοί στα λεφτά του mainstream", ή ακόμα -Ω Δία!- "το βρίσκω βαρετό το Neon Bible". Ένα διόλου κρυφό συναίσθημα μίσους πλημμύριζε την ψυχή του όταν άκουγε κάτι τέτοια. Ήταν πάντα της φόλα δημοκρατικής άποψης: "ο κόσμος χωρίζεται σε δύο κατηγορίες ανθρώπων. Σ'αυτούς που λατρεύουν το Neon Bible και σ'αυτούς που μπορούν να πα να γαμηθούν".
Ο κατακαημένος ο kostasK σήμερα, εν έτη 06 (6 χρόνια μετά το 2004 και την κυκλοφορία του Funeral δλδ) βρίσκεται σχεδόν στην ίδια θέση, αλλά από την ανάποδη πλευρά. Όπως δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί η πλειοψηφία του κόσμου δεν τολμούσε να παραδεχτεί το 'muchness' του Neon Bible, έτσι δεν μπορεί με τίποτα να καταλάβει από που πηγάζει αυτή η ατελείωτη λατρεία προς το Suburbs. Διαβάζω δλδ κριτικούς, blogs, portals και περιοδικά που ενώ έβαζαν 7 ας πούμε στο Neon Bible, τώρα βάζουν 9 στο Suburbs. Ονομάζουν ύμνους κάποια τραγούδια που στα δύο προηγούμενα άλμπουμς των Καναδών απλά θα γέμιζαν τα κενά ανάμεσα στους πραγματικούς ύμνους. Για να καταλάβω δηλαδής, υπάρχει σύγκριση μεταξύ του "Laika" και του "Ready to start", ή του "Antichrist Television Blues" με το "Suburban War"? Επίτηδες κιόλας διάλεξα δύο από τα καλύτερα τραγούδια του Suburbs, αλλά αυτό δεν ισχύει απαραίτητα και για τα άλλα 2. Αλλά όταν μιλάμε για ύμνους, θα πρέπει να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης ύμνων. Σίγουρα κάτι τέτοιο ακούγεται χαζό σαν το "βγάλτην να τις μετρήσουμε", αλλά δε γίνεται -απλά δε γίνεται!- να αποθεώνεις το Suburbs όταν έχεις πει "εχ, χμ..'ντάκσ" για το Neon Bible.
Και για να θέσω τα πράγματα στη σωστή τους βάση, δεν θεωρώ το τρίτο άλμπουμ των αγαπημένων μου AF κακό. Ή τουλάχιστον δε θα το θεωρούσα καθόλου κακό αν το κυκλοφορούσε μια άλλη μπάντα. Αλλά για το συγκρότημα που πίστευα ότι είναι οι Μεσσίες της ανεξάρτητης rock σκηνής, θα ήθελα ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Για τους AF το Suburbs είναι μέτριο (προς καλό). Μέχρι εκεί. Και το λέω αυτό γιατί μου έχουν δώσει την εντύπωση όλα αυτά τα χρόνια ότι τέτοια άλμπουμ μπορούν να βγάζουν κάθε δίμηνο. Μου φαίνεται εύκολο γι'αυτούς.
Ναι, μου άρεσαν τα δύο προαναφερθέντα τραγούδια, μαζί με τα Month of May, We Used to Wait, Sprawl II και κανα-δυο ακόμη, αλλά φαντάσου ότι αναφέρω απλά 'κανα-δυο ακόμη'! Στα δύο πρώτα άλμπουμς θα αυτολογοκρινόμουν αν πήγαινα -κατά λάθος- να χρησιμοποιήσω τέτοια φράση.
Ναι, το Suburbs είναι άλμπουμ. Με την πολύ καλή έννοια του όρου. Υπάρχει δλδ αρχή, μέση, τέλος και μου άρεσε αυτό.Ναι, στιχουργικά νομίζω ότι δεν υστέρησαν σε σχέση με αυτά που μας είχαν συνηθίσει.
Ναι, περιμένω ότι θα τους ακούσει περισσότερος κόσμος απ' ότι πριν.
Ναι, ναι, ναι...αλλά...
...αλλά δε μου πήρε το μυαλό. Θα το ακούσω μέσα στη χρονιά -ήδη το έχω ακούσει αμέτρητες φορές-, δε βάζω όμως στοίχημα για του χρόνου.
Υ.Γ.1) Οι φράσεις όπως "Το Suburbs για τους AF είναι ότι το OK Computer για τους Radiohead" μου φέρνουν αναγούλα και νομίζω ότι δε θα αντέξω να τις διαβάσω για ακόμη μία φορά σε νέες κριτικές.Υ.Γ.2) Οι Arcade Fire θα είναι πάντα η αγαπημένη μπάντα της δεκαετίας που μας άφησε και είμαι ακόμα πεπεισμένος ότι είναι όντως οι Μεσσίες. Απλά η μεταμόρφωση ίσως έρθει με το τέταρτο άλμπουμ.
Υ.Γ.3) Θέλω να πετάξω το αριστερό μου παπούτσι σε όποιον γράφει/λέει ότι του αρέσει το "Rocococococcocococococo". Η βλακεία είναι ότι δεν έχω τόσα πολλά αριστερά παπούτσια.
Υ.Γ.4) Πόσα χρόνια έχω να πάω σινεμά και μόλις τελειώσει η ταινία να θέλω να ξαναμπώ για να την δω? Πόσο γαμάτος μπορεί να είναι ο Christopher Nolan? Πόσο καλή μπορεί να είναι μια κινηματογραφική σεζόν όταν αρχίζει με το "inception"?
Υ.Γ.5) Πόσο πολύ θέλεις να με βρίσεις?
