Χαρακτηριστική φωνή o Brett Anderson και γενικά πολύ συμπαθητικός, χωρίς ποτέ να ήμουν φαν του ίδιου ή του συγκροτήματος (κάποια ωραία άλμπουμς, κάποια ιστορικά πλέον τραγούδια για τη Brit-Pop, αλλά μέχρι εκεί για μένα).
Επανήλθε στο προσκήνιο πριν κανα-δυο χρόνια με την πρώτη του ομώνυμη solo δουλειά (είχε προηγηθεί βέβαια και η συνεργασία στους 'Tears' του ίδιου μαζί με τον επίσης πρώην κιθαρίστα των Suede, Bernard Butler) και κυρίως με ένα τραγούδι που εξελίχθηκε σε ένα - τελικά όχι και τόσο - κρυφό καμάρι των "ψαγμένων". Πρόκειται για το "back to you", τραγούδι που έγραψε μαζί με τους Σκανδιναβούς 'Pleasure' και στο οποίο ο Anderson δάνεισε τη φωνή του.
Μέσα στο 2008 κυκλοφόρησε κι ο 2ος δίσκος του με τίτλο "Wilderness". Το "back to you" υπάρχει και σε αυτό το tracklist, αυτή τη φορά όμως παιγμένο μόνο σε πιάνο και τσέλο. Είναι ντουέτο μαζί με τη Emmanuelle Seigner.
Εντυπώσεις από το άλμπουμ? καλές, αρκετά καλές, αν είσαι βέβαια προετοιμασμένος κατάλληλα. Τί εννοώ? πρόκειται για δίσκο που απαρτίζεται από πολύ "προσωπικά" τραγούδια, που σου δίνουν την εντύπωση ότι κάθε ένα από αυτά αποτελεί κατάθεση ψυχής από τον Anderson. Αν και συνήθως δε δίνω ιδιαίτερη σημασία στους στίχους (συγκριτικά με τη μουσική), αυτή τη φορά οι στίχοι ήταν που με κέρδισαν. Η ενορχήστρωση είναι λιτή κι απέριττη με το πιάνο, το τσέλο και την κιθάρα να είναι σχεδόν τα μόνα όργανα που ακούγονται, κάνοντας όμως έτσι τη μελωδία να ταιριάζει απίστευτα με το κλίμα και την ατμόσφαιρα των τραγουδιών.
Μια πολύ ειλικρινής δουλειά από τον Anderson, που πιστεύω θα έχει απήχηση γι'αυτόν ακριβώς τον λόγο. Αν έχεις την κατάλληλη διάθεση (και ένα ποτήρι ουίσκι δίπλα σου) η μελαγχολία του "Wilderness" είναι η καλυτερη συντροφιά που θα μπορούσες να έχεις.
Αν θέλετε να δείτε τι συμβαίνει με τα entries των 53 συμμετεχόντων bloggers,
εδώ τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα, μέρα με τη μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου