muz!cOn to earth.....muz!cOn to earth!

Ήταν απόγευμα, λίγο πριν ο φωτοδότης ήλιος αποχαιρετήσει τον μάταιο τούτο κόσμο για να επανεμφανιστεί την επόμενη μέρα πάλι. Η βροχή έπεφτε ασταμάτητα. Ο kostasK είχε μόλις ξεκρεμάσει τα δύο αχώριστα magnum του από τις ειδικές θήκες που φοράνε όλοι οι νουάρ ντετέκτιβς και ετοιμαζόταν να πατήσει "Νέα ανάρτηση" στην οθόνη του υπολογιστή του, το μοναδικό φως στο δωμάτιο που διαθλόταν στο ποτήρι με το Famous Grouse μπροστά του. Οι σκέψεις του έπαιζαν μποξ η μία με την άλλη. 35 χρόνια στο Σώμα και δεν είχε ματαδεί τέτοιο κατακρεούργημα από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ο ιατροδικαστής που είχε αναλάβει την αυτοψία αυτοκτόνησε με το ίδιο του το νυστέρι. Τα κομμάτια από το πτώμα της Τζέην ΝΤΟσον δημιουργούσαν ένα παζλ στο μυαλό του που δεν μπορούσε να καταλάβει. Ήξερε ότι το έκανε κάποιος ψηλά ....πολύ ψηλά. Ήξερε επίσης ότι θα τον φύτευαν στο λεπτό αν το διέδιδε. Η "οικογένεια" δεν αστειευόταν με κάτι τέτοια. Οι τύψεις όμως τον βάρεναν. Η γυναίκα του τον παράτησε με τον Φρανκ, η κόρη του δεν θέλει καν να ξέρει αν ζει ή όχι, φίλους δεν έχει -δεν είχε ποτέ έτσι κι αλλιώς. Άρα, μόνο τον ίδιο θα μπορούσε να πειράξει η "οικογένεια". Δικαιοσύνη έναντι θανάτου ενός γέρου μπάτσου. "Fair trade" σκέφτηκε από μέσα του και αποφάσισε να γράψει τα πάντα.
Τη στιγμή που πήγαινε να πατήσει "Δημοσίευση ανάρτησης" άκουσε τον θόρυβο. Μέχρι να προλάβει να γυρίσει προς τα magnum του, ένα βέλος ποτισμένο σε φαρμάκι Τιγκουίνκα καρφώθηκε στο μπράτσο του. Ήξερε ότι ήταν ανώφελο να αντιδράσει: κανείς δεν μπορεί να αντέξει το φαρμάκι Τιγκουίνκα. Οι μουτζαχεντίν της Νότιας Αμπχαζίας είναι εκπαιδευμένοι από τους Αυτοκρατορικούς Σαμουράι του Τσάβες. Δεν θα έκαναν λάθος.
Όταν ξύπνησε ιδρωμένος και χωρίς ρούχα, συνειδητοποίησε ότι ήταν δεμένος με χειροπέδες σε ένα περίεργο κρεβάτι με στρώμα νερού. "Πέθανα και πήγα στον παράδεισο" σκέφτηκε προς στιγμήν, όμως το όνειρο έσβησε αμέσως όταν έκανε την εμφάνισή του ο Αρχηγός της "οικογένειας". Με μύτη προβοσκίδα, αυτιά κροκόδειλου, χείλια Λεβίνσκι, γένια Εφραίμ και με χρυσά βουλοκέρια στα χέρια του τον πλησίασε και του διεμήνυσε πως σε 20 λεπτά θα τον αφήσουν ελεύθερο στο διάστημα να ...κάνει τις αστροβόλτες του. Καθώς το σατανικό του γέλιο τράνταζε ολόκληρο το σκάφος, η προβοσκίδα του χόρευε όπως οι μαζορέτες στο superball. Ο kostasK ήξερε ότι το θέμα πήγαινε πολύ ψηλά, αλλά δεν περίμενε και τόσο ψηλά. "Όχι και στο διάστημα" σκέφτηκε. Τελικά η επιρροή της "οικογένειας" ήταν πραγματικά πανίσχυρη.
Στα τελευταία 20 λεπτά που του έμεναν προσπάθησε να θυμηθεί κάτι ωραίο από τη ζωή του, κάτι όμορφο. Κουράστηκε πολύ να το βρει και τελικά δεν το βρήκε. "My pathetic life", βρυχήθηκε από μέσα του και αναρωτήθηκε γιατί σκατά μιλάει στα αγγλικά. Το ατομικό κανόνι ταχείας εκσφενδόνισης -η τελευταία λέξη της τεχνολογίας Σελήνη μεριά- έκανε ένα κρότο λες κι ερχόταν από το υπερπέραν. Ο kostasK γέλασε όταν συνειδητοποίησε ότι όντως ερχόταν από το υπερπέραν. Λίγα δευτερόλεπτα πανίσχυρης πίεσης και.... αυτό ήταν. Ήξερε ότι τα ψωμιά του τελείωσαν. "And it was about time, if you ask me" σκέφτηκε. Η τελευταία ανάσα που πήρε θα τελείωνε σε λίγο. Οι πόνοι του θα σταματούσαν. Ο Ομπάμας θα κέρδιζε τις εκλογές και η Μενεγάκη θα έκανε και όγδοο παιδί. Οι Fall θα έβγαζαν τον 6.528ό δίσκο τους και οι Beatles θα επανενώνονταν, με τη Γιόκο στα φωνητικά και τον υιό Bonham στη θέση του Ringo Star. Αλλά όλα αυτά δε θα είχαν καμιά σημασία πλέον για αυτόν.
Το οξυγόνο του σώθηκε. Άρχισε να νιώθει ένα κάψιμο στο λαιμό του. Το κάψιμο επεκτάθηκε από το λαιμό στο κεφάλι και από εκεί στο στήθος. Σε λίγο, ένιωθε όλο του το σώμα να φλέγεται. Και μετά....
.... τέλος. Είχαν τελειώσει όλα. Όλα?Όχι! Οι κάτοικοι ενός μικρού χωριού της Αρμορίκης, χάρη στο μαγικό φίλτρο που παρασκευάζει ο δρυΐδης Πανοραμίξ, και που τους δίνει υπερφυσική δύναμη, συνεχίζουν να αντιστέκονται στους Ρωμαίους.
Εκεί λοιπόν που περίμενε το τέλος του, εμφανίστηκε ένα ψυγείο. Ένα μεγάλο ψυγείο. Έψαξε για μπύρες, αλλά συνειδητοποίησε ότι δεν του μένει πολύς χρόνος. Αποφάσισε να μπει μέσα και να κλείσει την πόρτα. Τί είχε να χάσει? Τίποτα, εκτός από την πρωτοτυπία του να πεθαίνει κανείς στο διάστημα. Σε ψυγεία έχουν πεθάνει.....Μέχρι κι ο θάνατός του θα ήταν συμβατικός. Θα πέθαινε σε ένα ψυγείο στο διάστημα. Μόλις έκλεισε την πόρτα μια ακαταμάχητη δύναμη τον έκανε να κοιμηθεί και να ξυπνήσει σήμερα.
Όταν άνοιξε την πόρτα όμως πάλι, δεν ήταν στο διάστημα. Κατάλαβε ότι το ψυγείο που είχε κλειστεί μέσα, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από τον καταψύκτη του σπιτιού του. Ζαλίστηκε, προσπαθώντας να συμμαζέψει τις σκέψεις του. Η τηλεόραση έπαιζε τα "συγκλονιστικά νέα ντοκουμέντα του ιερού σκανδάλου" και σε αναδυόμενη διαφήμιση, ενημέρωνε τον κόσμο ότι ακολουθεί ντοκυμαντέρ με ελέφαντες. Ο kostasK για κάποιο περίεργο λόγο κάθησε να δει τηλεόραση. Όλο το απόγευμα και όλο το βράδυ. Είδε και τους Φακέλους που είχαν θέμα το μεγάλο σκάνδαλο του Κλίντον και κάθησε μετά στον ΣΚΑΙ για να δει κάτι τσοντοκυμαντέρ που είχε βάλει για σαδομαζοχιστές. Δίπλα του απλώνονταν πεσμένα 3-4 μπουκάλια ουίσκι και δεκάδες κουτάκια μπύρας. "Αυτό ήταν μόνο"? σκέφτηκε από μέσα του. Δεν μπορεί να είναι δυνατόν. Δεν μπορεί να τα φαντάστηκα μόνο όλα αυτά. Κάποια άλλη εξήγηση θα υπάρχει. Είμαι σώφρον εγώ. Δεν είμαι για το ζουρλομανδύα. "I'm sane I tell ya....i'm saaaane". Στη μοναδική του καθαρή σκέψη θυμήθηκε τον υπολογιστή του. Το κείμενο θα πρέπει να είναι ακόμα εκεί. Ψάχνει και το βρίσκει. Αρχίζει να το διαβάζει και το χρώμα του προσώπου του γίνεται ένα με το λευκό των νεκρών. Η αρχή του κειμένου ήταν κάπως έτσι:

"Ήταν απόγευμα, λίγο πριν ο φωτοδότης ήλιος αποχαιρετήσει τον μάταιο τούτο κόσμο..."

Το muz!cOn ζητάει ταπεινά συγνώμη για την πολυήμερη απουσία του, αλλά όπως βλέπετε ο kostasK ήταν λιγάκι απασχολημένος. Θα προσπαθήσω να είμαι πιο συνεπής τις επόμενες μέρες. Όσον αφορά τις λίστες που θα έπρεπε να είχα βγάλει, δεν προλαβαίνω. Θα βγάλω την πρώτη δεκάδα (20-11) μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου και ελπίζω η τελευταία δεκάδα να μπει κανονικά μετά. Τα μελε σύντομα...