Με λένε kostasK και είμαι καλά

Νιώθω άδειος.....κενός....χωρίς νόημα...χωρίς σκοπό στη ζωή...

Τέλειωσε η λίστα ή όπως πολύ σωστά το είπε το elafini, τέλειωσε ο καθημερινός "καταναγκασμός" με τα αγαπημένα μας άλμπουμς. Και τώρα?


Πριν λίγο έμαθα ότι έρχονται -μετά από πολύυυυ μεγάλη προσμονή κάποιων, αλλά όχι δική μου- οι προπαππούδες της R O C K, δηλαδή οι "εναλασσόμενο-συνεχές ρεύμα" (a.k.a. AC/DC). 28 Μαίου στο ΟΑΚΑ και οι "those about to rock" ας προσέλθουν.


Υπάρχουν μερικά live που, επειδή συμπαθείς πολύ τη μπάντα, δε θέλεις να παραδεχθείς ότι they sucked. Ναι, για τους Wedding Present μιλάω. Αν βγάλουμε από τη μέση τον ντράμερ που είναι τέτοια η θέση του, οι υπόλοιποι τρεις πρέπει να κατέκτησαν το ρεκόρ Guinness στο παιχνίδι του "δεν κουνάω πόδι ούτε καν για το ρυθμό, δεν κουνάω χέρι πέρα από το απαραίτητο παίξιμο του οργάνου και επ' ουδενί δεν κοιτάω τίποτα που ξεφεύγει από το τετραγωνικό μέτρο που πλαισιώνει το σώμα μου". Ενώ μουσικά τα πήγαν καλά, από πλευράς παρουσίας ...εχχμμμ...εεε....ήταν πλευρά απουσίας. Ίσως να ήταν ξενερωμένοι από τον απελπιστικά λίγο κόσμο (και να σκεφτεί κανείς ότι η συναυλία ήταν δωρεάν!). Φταίει που ήταν Σάββατο, φταίει ότι έπαιζε η Μόνικα (ακριβώς ίδιο target group βρε!), φταίει η μαλακία που δέρνει το κεφάλι μας, φταίει -όπως πάντα- ο Χατζηπετρής? Ντεν κσέρει, όμως η συναυλία ήταν λιγουλάκι βαρετή.
Οι Broken Seal που εμφανίζονταν πριν τους WD ήταν αρκετά συμπαθητικοί -αν και τελείως αταίριαστοι εμφανισιακά μεταξύ τους, όπως όλα τα εκατομμύρια του κόσμου του Principal λάλησαν με μια φωνή.


Υ.Γ. Αύριο θα βγουν τα νέα zero tunes -μετά από πολύυυυ καιρό- με τα καλύτερα της χρονιάς. Παρακαλείστε να κρατάτε αυστηρά την ουρά!