Μια αιρετική άποψη των γεγονότων

Δε συνηθίζω να μιλάω στο blog για τέτοια πράγματα, αλλά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών με τον φόνο (δε χρησιμοποιώ τη λέξη "δολο-φονία") του 15χρονου μας επηρεάζουν -και πρέπει να μας επηρεάζουν- όλους.
Μαλάκας ο μπάτσος που χέστηκε πάνω του (?), το έπαιξε νταής (?), εξαναγκάστηκε (?). Δεν ξέρω ποια μπορεί να ήταν η αιτία για την οποία σήκωσε το όπλο του και πυροβόλησε. Δεν έχει σημασία αν στόχευε ή όχι το παιδί, γιατί όπως λένε στην Κρήτη, το πιστόλι αν βγει από τη θήκη του δε μπορεί να μπει μέσα ακάπνιστο. Η μαλακία του δλδ, ξεκίνησε από τη στιγμή που το έβγαλε από τη θήκη του. Αυτό είναι το κουτί της Πανδώρας. Δεν έχει τόση σημασία τί ακριβώς θα βγει από εκεί μέσα, γιατί ότι και να βγει μόνο κακό θα είναι. Το θέμα είναι να ΜΗΝ το ανοίξεις. Το θέμα είναι να ΜΗΝ βγάλεις το πιστόλι από τη θήκη του.
Το γεγονός αυτό ήταν το αποτέλεσμα ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Το ότι έγινε το Σάββατο και όχι πριν 5 μήνες, πριν 2 χρόνια ή πριν μια βδομάδα είναι ένα τελείως τυχαίο γεγονός. Γιατί αυτές οι συμπλοκές είναι καθημερινό φαινόμενο. Τόσο καθημερινό, που πλέον αλλάζεις το κανάλι όταν το βλέπεις στις ειδήσεις, αφού πλέον δεν είναι φρέσκο νέο. Και σιγά την είδηση δλδ. Το να τα σπάνε τα τσογλάνια (γιατί ΜΟΝΟ έτσι μπορώ να τους χαρακτηρίσω.Ούτε "αντιεξουσιαστές", ούτε "αναρχικούς" μπορώ να τους πω, ούτε κανέναν άλλο χαρακτηρισμό που προσδίδει ιδεολογία σε αυτούς που δεν έχουν ιερό και όσιο) στα Εξάρχεια ή στο πανεπιστήμιο έχει καταντήσει να είναι το ίδιο συχνό με το να πάει κάποιος να αγοράσει τσιγάρα.
Γιατί όλοι εσείς που σήμερα κατεβαίνετε στους δρόμους να διαδηλώσετε για το αδικοχαμένο παιδί, δεν βγαίνατε νωρίτερα, πριν γίνει το κακό μπας και το προλάβετε? Δεν βλέπατε τί γινόταν κάθε μέρα? Δεν πιστεύατε ότι κάποια στιγμή θα γίνει η μαλακία, είτε από τους μπάτσους, είτε από τα τσογλάνια? Γιατί -για μένα τουλάχιστον- ο φόνος είναι το ίδιο άσχημος σε έναν μπάτσο, όσο και σε ένα παιδί. Σε μια δημοκρατία δεν υπάρχει διαχωρισμός του θανάτου σε καλό και σε κακό. Είναι μόνο κακός, σε όποιον και αν συμβαίνει, όπως και να συμβαίνει.
Που θέλω να καταλήξω? Δεν έχει σημασία τι θα βγει μέσα από το κουτί της Πανδώρας, έχει σημασία να μην το ανοίξεις. Το κουτί είχε ανοίξει εδώ και χρόνια, με την παθητική ("αμυντική" το λένε) παρουσία της αστυνομίας, με την χορήγηση ασύλου στα τσογλάνια, με τις μηδαμινές συλλήψεις, με την αδιαφορία των σχολείων ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ στα ανήλικα παιδιά, με την απουσία του Κράτους, με την ΥΠΕΡκομματικοποίηση και ΥΠΕΡεξουσία των πανεπιστημίων, αλλά κυρίως με την αδιαφορία όλων μας όταν γυρνούσαμε το κεφάλι από την άλλη.
Με την αδιαφορία όλων αυτών που δεν έπιασαν από το αυτί τον 15χρονο να του πουν "άντε γύρνα στο σπιτάκι σου σε μόμολο, μου θες και "αναρχισμούς" και μαλακίες. Πάνε πήδα κανα 16-χρονο μουνάκι και άσε τις μαγκιές για αργότερα, που θα καταλαβαίνεις τι κάνεις".
Με την αδιαφορία της αστυνομικής ηγεσίας, που δίνει σήμα και όπλο σε ανεκπαίδευτους ουσιαστικά μπουρτζόβλαχους και τους αμολάει στους δρόμους και σε συνθήκες τις οποίες κρίνουν όχι επιστημονικά -όπως θα έπρεπε- αλλά προσωπικά. Δεν είναι φαρ-ουέστ κύριοι τα Εξάρχεια. Και δεν χρειάζονται αμόρφωτους πιστολέρο.
Θα το σιχαθώ αν δε βγω ψεύτης, όμως μη νομίζετε ότι το κουτί άδειασε. Όσο αυτή η κατάσταση συνεχίζεται -και τώρα διογκώνεται με το κλίμα "εκδίκησης" που έχει ξεσπάσει- θα υπάρξουν και άλλοι θάνατοι. Μπορεί να είναι κι άλλο 15χρονο παιδί, μπορεί να είναι κάποιος πολύτεκνος αστυνομικός, μπορεί να είναι κάποιος άλλος αθώος περαστικός.
Το να διαμαρτύρεσαι για κάτι που έχει ήδη γίνει, το θεωρώ υπέρτατη υποκρισία και πείτε με ότι θέλετε. Η μαγκιά είναι να το κάνεις πριν γίνει οτιδήποτε, ώστε αυτό το "οτιδήποτε" να μην γίνει ποτέ. Και τί θα γίνει δλδ αν ο μπάτσος πάει ισόβια φυλακή? Το θέμα είναι ότι ένα 15χρονο αγόρι έχασε τη ζωή του εξ'αιτίας μας. Φροντίστε αυτό να μην ξανασυμβεί. Κι αυτό κύριοι, δε γίνεται με διαδηλώσεις, αλλά με πράξεις.