White Stripes, Michel Gondry. Συνδυασμός θανάτου.
Ναι βρε, το ξέρω ότι το τραγούδι είναι 6ετίας, όμως το θυμάμαι αρκετά συχνά, ιδίως κάθε Σεπτέμβριο. Ξέρετε... τότε που αρχίζει το Φθινόπωρο....εκεί που τελειώνει το καλοκαίρι....μετά τον Αύγουστο ντε!
Ένιγουέι (όπως λέμε και στο εξωτικό Ντεπώ) είναι κομματάρα και την αφιερώνω σ'αυτόν τον μήνα που διανύουμε, ο οποίος αναμένεται να με πηδ...ξει ανάποδα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
m'aresoun fovera oi White Stripes...(an kai eutixws den piga stin sinaulia tous)...
anyway...me thimises na kanw post pou eixa xexase sxetika me white stripes cover...ante to ekana simera kai egw (zilepsa)
http://athens66.blogspot.com/2008/09/dead-leaves-and-dirty-ground.html
Εγώ τους είχα δει (Θεσσαλονίκη) και τουλάχιστον δεν έφυγαν πριν τελειώσουν.
Θα έχω όμως να λέω ότι πήγα στους WS.Είμαι φαν του Jack. Από τις πιο "ολοκληρωμένες" νέες(?) μορφές της Rock
Ωραίο το cover της Nina Persson...
Κίνκυ πράματα, βλέπω με μεγάλη μου χαρά. Ανάποδες συνουσίες και δε συμμαζεύεται. Τουλάχιστον απόλαυσέ το Κώστα.
Εγώ, ως γνωστόν, είμαι φαν των Jack.
Με τον Τζακ και την Μεγκ μαλώσαμε για τον παντελή παραγκωνισμό του μπασου.
χαχαχα!!
Και με το δίκιο σου αξά. Σας υπονομεύουν εσάς τους μπασίστες (γι'αυτό είναι είστε και οι πιο δύσκολοι να βρεθείτε σε μπάντα).
Εγώ πάλι είμαι φαν και λόγω του κιθαροπαιξίματός του
Πάνω που σου έκανα το πρώτο σχόλιο χτές τη νύχτα κατά τις 2,πέθανε ο υπολογιστής μου αίφνης και μου φάγανε τη δόξα.Αγαπαμε Τζακ και αν μας ήξερε θα μας αγάπαγε και αυτός είναι το μόνο σίγουρο.Το σχόλιο ήταν κάπως έτσι : "Πω...τι πες τώρα ρε φιλε!!!".Είχα μόλις γυρίσει και από αποχαιρετιστήριο με τον κολλητό μου...και καταλαβαίνεις.Dead leaves and the dirty ground when I know you're not around.Μες στο κλίμα.Και έχει και συνέχεια.Ασε πίκρες.
Ααα,δε θέλω τέτοια. Λα βι ε μπελ, δε λένε (ποιοι άραγε?)?
Εδώ είμαστε για να σου φτιάξουμε τη διάθεση χορεύτριά μου! :))
Δημοσίευση σχολίου